Wyobraź sobie malarza, który żyje jak gwiazda rocka - Salvadora Dali. Mówiąc wprost, ten facet był naprawdę wyjątkowy. Był buntownikiem w świecie sztuki - sprzeciwiał się wszelkim zasadom, promował wolność i szaleństwo. Co to znaczy? Krótko mówiąc, Dali całkowicie odrzucał nudną rzeczywistość i robił to, co chciał. Chcesz przykładów? No to posłuchaj - Dali „wykluł się” z jajka, wygłaszał przemówienia po łacinie, piekł 15-metrowy chleb i jeździł białym Rolls-Roycem pełnym kalafiorów. Brzmi jak rock'n'roll, prawda?
Surrealiści - artyści, do których należał na początku, uwielbiali być dziwaczni i szokować ludzi. Ale nawet wśród nich Dali był zbyt szalony. Ich lider, André Breton, uważał, że Dali posunął się za daleko, między innymi swoimi kontrowersyjnymi obrazami z Adolfem Hitlerem. Ale Dali nie był faszystą - po prostu lubił szokować.
Wiesz, jak gwiazdy rocka prowokują, żeby ich usłyszano? Dali robił to samo. Przyznał, że podlewał swoje szaleństwo jak kwiat, żeby rosło. Jego obrazy, zwłaszcza te z początku kariery, to totalna eksplozja. Coś jak debiutancki album twojego ulubionego zespołu - szczere, emocjonalne wizje.
Salvador Dali jako gwiazda rocka
Ale co się dzieje, gdy debiutancki album odnosi sukces? Zaczynają pojawiać się hity. Ludzie śpiewają je wszędzie, a artysta staje się popularny. A Dali miał być na to odporny, bo jego sztuka to przecież psychodeliczne, dziwne wizje. Ale skomercjalizował się, całkowicie świadomie. Dzwonił nawet do ludzi z telefonu w kształcie homara, żeby ogłosić, że surrealizm jest przełomem. Zupełnie niesamowite, prawda?
Dalí nie był tylko malarzem - tworzył również surrealistyczne obiekty. Wyobraź sobie sklepowe manekiny, które nagle stają się czymś więcej niż tylko wieszakami na ubrania. Dzięki Dalí te manekiny stały się czymś dziwnym, tajemniczym, niemal jak żywe istoty. Jedna z jego wystaw w Nowym Jorku była tak szalona, że ludzie blokowali ruch, aby ją zobaczyć. Kiedy kierownictwo sklepu usunął najważniejsze elementy jego dekoracji, Dalí wpadł w złość - rozbił okno wanną i nawet trafił na pierwsze strony gazet. Tak się robi furorę!
Dalí uwielbiał bawić się modą. Projektował ubrania dla swoich fanów - sukienki z szufladami czy kapelusze w kształcie buta. Współpracował nawet z takimi legendami mody jak Chanel i Schiaparelli (włoska projektantka mody znana z tworzenia odważnych, surrealistycznych kreacji. Była jedną z czołowych postaci świata mody w latach 30., konkurując z Coco Chanel. Współpracowała z artystami, m.in. z Salvadorem Dalí, co zaowocowało ekstrawaganckimi i nietypowymi projektami, takimi jak kapelusz w kształcie buta czy sukienki z motywami inspirowanymi surrealizmem.). Wyobraź sobie dziewczynę w sukience ze szkieletem i faceta w kurtce z kieliszkami do wina. To wszystko było jednym wielkim show, łączącym szaleństwo, humor i nonsens.
Ale jest haczyk. Wszystkie te rzeczy były strasznie drogie i tylko bogaci mogli sobie na nie pozwolić. Dalí śmiał się z faktu, że ludzie byli skłonni wydać fortunę na jego całkowicie bezużyteczne wynalazki, tylko dlatego, że były jego. Mówił, że arystokraci to flamingi, które stoją na jednej nodze i patrzą z góry na świat. Jego wynalazki, takie jak kula do nosa zrobiona z rubinów i złota, były po prostu żartem dla tych ludzi.
Breton, były kumpel z ekipy surrealistów, powiedział, że Dalí stał się „chciwy na dolary”. A może po prostu był sprytny? W końcu Dalí przyznał, że kochał pieniądze i nigdy nie udawał, że jest inaczej. Ludzie mogli go za to krytykować, ale prawda jest taka, że Salvador Dalí stworzył własną legendę. Stał się ikoną, a jego szalone pomysły zmieniły kulturę popularną na zawsze.
Kiedy myślisz o Dalí, nie wyobrażaj sobie poważnego malarza w pracowni. Pomyśl o nim bardziej jak o gwieździe rocka, która żyje tak, jak chce. Ponieważ dla Dalego najważniejsze było, aby nigdy nie dać się zamknąć w pudełku - i zrobił to na maksa.
